Sus

DÜŞÜN

İnsanlar kalabalığa alışıktır. Evlerinde, sokaklarda, akraba ziyaretinde, bayramda, kutlamada.

Lakin hayat her zaman size iyi davranmıyor. Kalabalıkta yaşarken yanınızda ki insanlar teker teker gidiyor, ayrılıyorlar yanınızdan.

Sonra bir bakıyorsunuz ki kendiniz ile baş başa kalmışssınız.

Kalabalığa alışkın bir insan olarak yalnızlığa alışmak biraz zaman alacaktır. 

Aslında yalnızlık, sessizlik güzeldir efendim. Yanında sevdiğin güvendiğin bir kaç insan olsa yeterli, gerisi sen ve sen.

Bazen sessizlikte insana iyi gelir, oturup düşünmesi için, geçmişini ölçmesi için, geleceğini tartması planlaması için.

Kendi içine dönüp sükunet etmek iyi gelir. Şükretmek iyi gelir. Hayat o kadar hızlı akıyor ki, bunun yanına birde kalabalıklığı eklersek insan ne doğruyu görebilir nede nerede yanlış yaptığını.

O yüzden arada yalnız kalmaya çalışın, kafanızı iki elinizin arasına alıp biraz düşünün.

Düşünmek, şükretmek güzel şeylerdir.

Hatta evinizde, ofisinizde telefonunuza, sosyal medyanıza ayıracağınız 15 dakikalık vakti kendinize güzel bir kahve yapıp şöyle güzelce oturup hiç bişey yapmamaya ayırın.

Nefes almanın bile bir mucize olduğunu, şu anda yaşıyor olmanın heyecanını tadın.

Her insan yalnızlığı hak eder.