Beyhude bir çaba

Bazen ne hissettiğimi bilmez halde buluyorum kendimi. Yorgunum, bitkinim, dargınım, yılgınım. Hayata, insanlara, yaşananlara, yaşanması mümkünken yaşanmayan her şeye dargınım. Belki de çoğu güzellikleri hak ediyorduk, belki mümkündü belki yaşayabilirdik ama yaşayamadık. Bir toz tanesi gibi geziniyorum kendi hayat boşluğumda. Ne kendime faydam var, ne de çevreme. 

Meşguliyetim olsa da, hayatım rutinden çıksada kafamın içi daima aynı fırtınalarla boğuşuyor. Elimi uzatsam bu fırtınadan kurtulmak için, kimsem olmadığını bildiğimden öyle bir beyhude çabaya girmiyorum bile.

Kendi seçimim sanırsam bu yalnızlık bu kimsesizlik. Kimseyle anlaşamama, kimseyle uyuşamama. Tahammül seviyem gittikçe azalıyor, hayatımda ki insanlara hata payını en aza indirdim. Yaklaşmak isteyenleri de bu sebeple uzaklaştırıyorum kendimden. Çünkü nasıl olsa bir gün gidecek, gidecekler. Bunlardan ötürüde şikayetlenmem bayaa komik. Ne dengemi bulabildim ne de dengimi. Karmakarışıklık içindeyim. Savruluyorum. 

Bir defa yaşanması gereken yaşadığımız şu hayata bak. Acınası bir yok oluş benimkisi. Gücüm de hevesim de kalmadı zaten. Her neyse, her şeyi siktir edip bi sigara içelim mi? 

Tanrım

Kayboluyorum, kendi içimde kendi zihnimin dağınıklığında. Nasıl toplamam gerektiğini bilmiyorum. Nereye kaçacağımı bilmiyorum. Çok hızlı koşmam gerekiyor bunu biliyorum ve deniyorum. Ama ne kadar hızlı koşsam da dönüp dolaşıp ayağımın takılıp düştüğüm yer yine aynı oluyor. Evsizim. Evimin olmasını içten içe isterken yine evimin yanacağından korktuğum için evsizim. Evim yakıldı yıkıldı. Ben ise o göçüğün enkazın altında kaldım. Parmak uçlarıma güneş ışığı vuruyor. Gözümün tekini açıp o süzülen güneş ışığına bakmaya çalışıyorum. Güneş bana el uzatıyor, yardım eli. Kalkmaya gücüm yok olduğum yerde sadece izliyorum. Etrafımdan insanlar gelip geçerken bana bakıp yardım eli uzatmak yerine sadece acıyan gözlerle bakıp gidiyorlar. Ben ise o enkazın altında arada sırada güneş ışığına bakmaktan mutluyum sanırım. Kalkarsam eğer yeniden başka bir enkazın altında kalmaktan korkuyorum. Korkularım beni hareket ettirmiyor. Tanrım lütfen benimle konuş. Sana ihtiyacım var. Bana güneş ışığı gönderme beni güneşin yanına al. Beni güneş yap tanrım.